Foto van het antifascistische protest tegen het extreemrechtse “Let women speak” event (copyright: Oscar Brak)
Afgelopen weekend overstemden antifascisten in Utrecht een klein transfobisch protest. De actie laat zien dat we alert moeten zijn om de ruimte voor fascisten en transfoben zo klein mogelijk te houden. vreer doet verslag.
Op zaterdag 9 september had een groepje reactionaire vrouwen een evenement gepland waarin onder het motto “Let women speak” werd gepleit tegen rechten voor trans mensen, waarin trans vrouwen werden uitgemaakt voor “omgebouwde mannen”. Organisator “coach Caroline” Fransen van St Voorzij – beruchte stem tegen trans rechten in Nederland – had de beruchte “Posie Parker” (Kelly Jay Keen) uitgenodigd haar vuil te spuien.
Het feit dat Posie Parker in het buitenland altijd openlijke racisten en fascisten bij zich heeft, leidde tot de oproep tegen een actie om haar en haar maten het spreken onmogelijk te maken. In Engeland roept men ook “Posie Parker, you can’t hide. You’ve got nazis on your side”.
De trans hatende vrouwen en de nazi’s (er was iemand bij die ook echt SS op zn arm had getatoeëerd) warn samen met misschien 50 mensen. Hieronder ook een witte man die zich in SP kledij had gehuld (vlag en bord). Dat heeft ertoe geleid dat SP Utrecht afstand van hem en zijn daden heeft genomen. Erg terecht, maar ook hypocriet omdat de lokale partij eerder trans positieve eisen uit hun programma haalde nadat ze zichzelf een aderlating hadden bezorgd met het vertrek van ROOD en de nu Democratische Socialisten.
Wij waren met zeker driehonderd luide, leuke (voguende!) en kleurrijke demonstranten. De politie had beide groepen een vak toebedeeld op het Paardenveld in Utrecht waar het evenement plaatsvond. En de politie was uiteraard naar ons toe gekeerd alsof wij de kwaaie pier waren. Dus riepen wij “de nazis staan achter je!”. Naast antifascistische leuzen riepen we vooral liefdevolle leuzen, want het is een strijd voor liefde en respect. En tegen haat. “Liefde boven haat” “Trans rights now” “Trans rights are human rights”.
Hoe goed het was dat we er waren, blijkt uit de verslagen die later kwamen: er werden trans hatende en racistische toespreken gehouden. De trans haters en fascisten moeten dicht bij elkaar staan om nog hoorbaar te zijn. Zoals gebruikelijk hebben wij helaas wel wer problemen met de zogenaamde neutraliteit van de politie, die betekent dat wij elke keer weer de boosdoener zijn. Ook als wij zelf iets organiseren kijkt de politie ons op de vingers, de racisten in blauw verdedigen altijd de status quo. Wij verdedigen altijd gerechtigheid.