Hieronder de toespraak van Bo Salomons, onder andere actief bij Bond Precaire Woonvormen tijdens de demonstratie ‘geef haat geen macht’ op 22 september. (ENG below)
Vrienden:
Sinds een aantal jaar woon ik in een appartement in Leiden. In de jaren 90, lang voordat ik er woonde, was het eigendom van het Philips pensioenfonds, en werd het, net als het grote merendeel van huurwoningen, sociaal verhuurd. Maar aan het begin van deze eeuw werd het opgekocht door vastgoedmagnaat Harry Hilders, die volgens het Openbaar Ministerie de bestuurders van het pensioenfonds had omgekocht om de sociale huurwoningen goedkoop op de kop te tikken. Door de woningcrisis kon hij de prijzen enorm opschroeven. De oude sociale huurders betalen rond de 700 euro per maand voor een appartement. Nieuwe huurders betalen rond de 1300 euro per maand. Bijna het dubbele.
De overheveling van maatschappelijk kapitaal van de gemeenschap naar de particulier heeft niet alleen in de volkshuisvesting plaatsgevonden. In de jaren 90 werd de NS verzelfstandigd, samen met de post en de nutsbedrijven. Het ziekenfonds, dat mensen voor een paar tientjes per maand voorzag van medische zorg, werd in 2006 afgeschaft. De belasting voor de allerhoogste inkomens werd verlaagd van 72% tot 52%, en de verminderde overheidsinkomsten werden goedgemaakt door bezuinigingen in de sociale zekerheid.
Het gevolg van dit en nog veel meer is niets anders dan de verkutting van Nederland. Huizen zijn duurder, zorg is duurder, OV is duurder. Maar onze lonen stijgen nauwelijks mee. In de jaren 80 kraakte de werkgevers en de overheid samen de vakbonden in het Akkoord van Wassenaar, waardoor de lonen niet meer automatisch stegen met inflatie. We verdienen minder, we betalen meer, en krijgen minder.
Dus zoekt de rechtse politiek, het schild van het bedrijfsleven, een bliksemafleider. Het liefst een groep die, vanwege de racistische Nederlandse samenleving, niet op veel institutionele hulp kan rekenen. Een groep die je straffeloos overal de schuld van mag geven. En welke groep is dan beter dan vluchtelingen en migranten? Geef hen de schuld van de woningcrisis, in plaats van de vastgoedinvesteerders die alleen maar luxe appartementen bouwen. Geef hen de schuld van de afbraak van de sociale zekerheid, veroorzaakt door jaren belastingkorting voor de rijken.
De schade hiervan is niet te onderschatten. Racisme in gemeengoed. Het vluchtelingenbeleid is onmenselijk. We hebben een oncontroleerbaar veiligheidsapparaat, volledig gebaseerd op opgeklopte angst voor Moslims. Een beleid naar migranten zó vijandig, dat veel mensen niet aan durven kloppen bij de overheid als er iets mis is. Tot groot genot van bedrijven, die hun zondebok kunnen laten werken voordat ze deze slachten.
Maar kapitaal en politiek hebben de grens bereikt van hoeveel macht ze kunnen verzamelen in een democratie, en dus wordt ook die bij het oud vuil gezet. Klimaatdemonstranten, Pro-Palestijnse activisten, lastige journalisten… Het gedoogbeleid op tegenspraak is voorbij. Het fascistenkabinet van Wilders belooft een einde te maken aan de laatste fundamentele grondrechten die ons behoeden van een dictatuur. Eén voor één worden de tegenstanders van de regering uitgeschakeld, en stukje bij beetje moet de samenleving buigen voor de macht van Wilders.
De groei van fascisme heeft slechts één logisch eindpunt. Mensenlevens hebben geen inherente waarde voor fascisten. De eerste concentratiekampen zijn al verrezen in Zeist en Hoogeveen, en de volgende staan al op de planning. Tegelijkertijd, terwijl de maatschappelijke positie van migranten verslechtert, wordt de macht van kapitaal en staat alleen maar groter. De verkutting zet als maar door, tot ze zo machtig zijn dat niemand ze meer kan tegenhouden.
Het is tijd om wakker te worden. Politiek is geen spel. Honderdduizenden mensenlevens zijn in gevaar, op het punt om opgeslokt te worden door het allesverslindende monster van aangewakkerde, opportunistische vreemdelingenhaat. Het verwoest de levens van onze familie, onze vrienden, waar ook ter wereld. Het verwoest de vrijheid die zo noodzakelijk is voor een gelukkig leven. Dit monster wordt moedwillig gevoed door zij die bereid zijn over lijken te gaan, puur voor hun eigen macht en verrijking.
En ik doe wel stoer, maar ik ben doodsbang. Wie de geschiedenis kent, weet waar fascisten toe in staat zijn, en dat overwinning niet gegarandeerd is.
Maar ons rest geen keus. We strijden samen, of we gaan uiteindelijk alleen ten onder. Wij, verzameld op de barricade, staren recht in de allesverslindende muil van het fascisme, en wij schreeuwen: tot hier! Tot hier en niet verder! In de naam van alles wat ons heilig is, in naam van vrijheid, voor de liefde voor onze vrienden en familie, die ons meer waard zijn dan wat voor fortuin dan ook.
Omdat wij weten: we komen nu in verzet, of we worden één voor één verzwolgen.
Toen niet. Nu niet. Nooit meer fascisme.
Dankuwel.
Bo Salomons- ENGLISH–
Friends,
I have been living in a flat in Leiden for several years now. In the 1990s, long before I lived there, it was owned by the Philips pension fund, and was, like the vast majority of rental properties, socially rented. But at the beginning of this century, it was bought up by property magnate Harry Hilders, who, according to the Public Prosecutor’s Office, had bribed the pension fund’s directors to snap up social rented housing cheaply. The housing crisis allowed him to jack up prices enormously. Old social tenants pay around 700 euros a month for a flat. New tenants pay around 1,300 euros a month. Almost double.
The transfer of social capital from the community to the private has not only taken place in public housing. In the 1990s, the NS was corporatised, along with the postal service and utilities. The health insurance fund, which provided people with medical care for a few tens per month, was abolished in 2006. Tax for the very highest incomes was reduced from 72% to 52%, and reduced government revenues were made up by cuts in social security.
The consequence of this and much more is nothing but the exploitation of the Netherlands. Houses are more expensive, healthcare is more expensive, public transport is more expensive. But our wages are barely rising along with it. In the 1980s, employers and the government together cracked the trade unions in the Wassenaar Accord, which stopped wages automatically rising with inflation. We earn less, we pay more, and get less.
So right-wing politics, the shield of business, seeks a lightning rod. Preferably a group that, because of the racist Dutch society, cannot count on much institutional help. A group you can blame for everything with impunity. And which group is better than refugees and migrants? Blame them for the housing crisis, instead of property investors who only build luxury flats. Blame them for the breakdown of social security, caused by years of tax cuts for the rich.
The damage of this cannot be underestimated. Racism in common. Refugee policy is inhumane. We have an uncontrollable security apparatus based entirely on whipped-up fear of Muslims. A policy towards migrants so hostile that many people dare not knock on the government’s door when something is wrong. Much to the delight of corporations, who can make their scapegoat work before slaughtering it.
But capital and politics have reached the limit of how much power they can muster in a democracy, and so it, too, is thrown out with the rubbish. Climate protesters, Pro-Palestinian activists, troublesome journalists… The policy of tolerating dissent is over. Wilders’ fascist cabinet promises to end the last fundamental rights that save us from a dictatorship. One by one, the government’s opponents are being eliminated, and little by little society must bow to Wilders’ power.
The growth of fascism has only one logical endpoint. Human lives have no inherent value for fascists. The first concentration camps have already sprung up in Zeist and Hoogeveen, and the next ones are already planned. At the same time, while the social position of migrants is deteriorating, the power of capital and state is only increasing. The exploitation will continue as before, until they are so powerful that no one can stop them.
It is time to wake up. Politics is not a game. Hundreds of thousands of lives are at risk, about to be swallowed up by the all-consuming monster of fuelled, opportunistic xenophobia. It is destroying the lives of our families, our friends, anywhere in the world. It destroys the freedom so necessary for a happy life. This monster is deliberately nurtured by those who are willing to kill over dead bodies purely for their own power and enrichment.
And I may act tough, but I am terrified. Anyone who knows history knows what fascists are capable of, and that victory is not guaranteed.
But we are left with no choice. We fight together, or we will eventually go down alone. We, gathered on the barricade, stare straight into the all-consuming maw of fascism, and we shout: up to here! To here and no further! In the name of everything we hold sacred, in the name of freedom, for the love of our friends and family, who are worth more to us than any fortune.
Because we know: we resist now, or we will be swallowed up one by one.
Not then.
Not now.
Never again fascism.
Thank you.