Het is een mooie zonnige dag en enkele mensen verzamelen zich al een uur van te voren met spandoeken en borden op het Spuiplein in Amsterdam. Vandaag is de demonstratie, ‘Geef haat geen macht’. De oproep luidde, verzet je tegen dit extreemrechtse kabinet dat niks anders wil dan de afbraak van de democratie in Nederland en het aanzetten tot discriminatie en racisme.
Nova Smit
Rond half een staat het pleintje al zo goed als vol en ook aan de overkant hebben demonstranten zich verzameld met protestborden en banners. De eerste speeches zullen om een uur beginnen. De sfeer is goed, veel mensen staan gezellig met elkaar te praten en delen zonnebrand uit aangezien de zon al enorm aan het branden is. De eerste spreker is Alejandra Slutzky van Platform Stop Racisme. Zij begint haar speech met de leus ‘geef haat geen macht’. Ze legt uit waarom we hier staan en dat we allemaal gelijk zijn.
“Decennia van rechtse kabinetten hebben deze ‘crisis’ veroorzaakt. Er is geen migratiecrisis, dit is een crisis omtrent racisme en haat in ons kabinet.”
Er wordt luid gejoeld en gejuicht terwijl er mensen op hun trommels slaan.
Sprekers
Ze verwelkomt Ahmed Moujir. Ahmed stelt zich voor en zegt dat hij een Libanese staatsburger is. Hij vertelt ook over de huidige situatie omtrent de asielcrisis. “Is het echt een crisis of is het een gemaakt verhaal om ons af te leiden van de grotere problemen”?
Ahmed vertelt dat ze een gezin met kinderen willen deporteren naar Libanon omdat het daar ‘veilig’ zou zijn, terwijl Nederland waarschuwt om juist niet naar het land te reizen vanwege het Israëlische geweld. Hij stelt de vraag of het leven van zijn kinderen even veel waard is als dat van onze kinderen.
Alejandra vat dit hierna samen met, “in wat voor een land leven wij, als een land dit normaal vindt?”
Linda van Stop Islamofobie wordt aangekondigd, gevolgd door de leuzen die verschillende vormen van onderdrukking langsgaat gevolgd met ‘… lives matter’ en een luid applaus. Ze bedankt de organisatie en vertelt dat hun organisatie strijdt voor solidariteit en het bouwen aan een betere wereld voor iedereen. Ze vertelt dat als zichtbaar moslima ze veel haat krijgt in het dagelijks leven.
Ook benoemt ze een rapport waarin de aantal doden staan in Palestina, waarvan in de eerste veertien pagina’s alleen nog maar namen van kinderen staan die jonger waren dan een jaar. Dit wordt gevolgd door een oorverdovend geroep van ‘shame’ uit het publiek.
“Het is niet radicaal om je uit te spreken tegen genocide en massamoord. Het is niet terroristisch of gewelddadig om te demonstreren tegen kolonialisme of etnische zuivering. Het is niet vrouwonvriendelijk om te kiezen om een hoofddoek te dragen. Wat is echter wel vrouwonvriendelijk om iemands hoofddoek af te trekken op straat of in een winkel. Het is wel gewelddadig om met politiegeweld en een graafmachine studenten weg te jagen. En het is wel radicaal om een asielcrisis uit te roepen omdat mensen dit zo ervaren. We hebben geen asielcrisis, we hebben een racismecrisis.”
Ze sluit af met de vraag of we het kabinet weg laten komen met deze verdeel en heers tactiek.
De volgende spreker is Teun van studentenvakbond Asva. “Het nieuwe kabinet belooft niks meer dan een beleid van afbraak. Welke overheid denkt dat we de problemen in de zorg of onderwijs kunnen op te lossen door een afbraak te plegen op het hbo en universiteiten. Een overheid die kiest voor de rijken en niet de jongere generaties”.
Hij roept studenten op om zich aan te sluiten bij een vakbond en samen te strijden tegen dit onrecht.
Daarna komt RVILLA op. Een Frans-Amerikaanse hiphop artiest die onder begeleiding van een akoestische gitaar haar nummers over gelijkheid en de waarheid over het systeem het hele plein in beweging zet.
Bo Salomons, onder andere actief bij Bond Precaire Woonvormen, spreekt over hoeveel duurder woningen zijn geworden en hoe het beleid enorm verslechterd is. Dat onze politiek de schuld van zich afschuift en niet zelf de verantwoordelijkheid neemt. Hun geven aan dat de migranten de dupe zijn van een beleid wat puur gebaseerd is op haat en macht.
“Het is tijd om wakker te worden. Politiek is geen spel. Honderdduizenden mensenlevens zijn in gevaar, op het punt om opgeslokt te worden door het allesverslindende monster van aangewakkerde, opportunistische vreemdelingenhaat.”
Richting ‘De Dokwerker’
Na de sprekers en muziek gaan we lopen. De stoet is verrassend lang en samen lopen we naar het standbeeld van ‘De Dokwerker’. De demonstratie is uitgegroeid tot rond de duizend mensen. Tijdens de wandeling roepen ze leuzen en de sfeer is gezellig en warm. Er lopen ook veel ouders met kinderen tussen die een protestbord omhooghouden.
Er zijn veel verschillende mensen aanwezig vandaag. Zo zijn er politieke organisaties zoals de SP, GroenLinks en BIJ1 aanwezig maar ook Extinction Rebellion en de Internationale Socialisten. Ook lopen er antifacistische groepen van door heel het land mee.
Iemand roept wat vanaf de zijlijn, een voor mij onverstaanbare leus, waarop meerdere mensen geschokt reageren. Er lopen meerdere mensen in het zwart gekleed voorbij en doven razendsnel het vuurtje door de jongemannen weg te jagen. De menigte begint massaal te klappen en lopen al zingend door. Het blijft een vrolijke bende tot er weer een opstootje komt. Weer zijn er onruststokers die zich met de demonstratie bemoeien. Er rennen wat mensen heen en wij worden gevraagd door te lopen. Later hoor ik dat dit ook door dezelfde groep is opgelost.
“Waarom ben je hier vandaag?”
We komen aan bij het standbeeld van de dokwerker en ik ben inmiddels wel erg benieuwd naar wat de aanleiding van de demonstranten was om hierheen te komen. Als eerste spreek ik een jonge vrouw die liever niet met naam genoemd wil worden. Zij geeft aan het heel erg belangrijk te vinden om haar stem te laten horen, zeker op het moment dat “de mensen die het voor je zouden moeten doen in de politiek dat niet doen. En natuurlijk ook om te laten zien dat wij solidair staan met de mensen die in andere landen niet vrij zijn”.
Toen sprak ik Teun van de studentenvakbond. Hij geeft aan dat het echt schandelijk is dat universiteiten richtlijnen hebben tegen demonstreren die lijnrecht tegenover de demonstratierechten staan. Daarom staat hij hier, zonder in actie te komen gaan we niks bereiken en studenten moeten zich verenigen tegen dit beleid.
Vervolgens spreek ik Alejandra van Platform Stop Racisme. Op de vraag of zij had verwacht dat er zoveel mensen zouden komen, antwoord zij dat er meer mensen zijn dan ze had verwacht. Ze geeft ook aan veel nieuwe mensen doordat veel groepen die niet bij Platform Stop Racisme zijn aangesloten de oproep ook gedeeld hebben op social media.
“De sfeer is heel fijn, erg strijdvaardig.”
Al met al was het een erg fijne demonstratie waarin iedereen uiteindelijk streed voor hetzelfde doel. Ondanks de verschillen tussen de bewegingen stond iedereen er met en voor elkaar. “Geef haat geen macht en kom in actie tegen dit beleid”.
Zoals de demonstranten zeiden; “Het is tijd voor solidariteit”.
De demonstratie in de media
Verschillende media schreven over de demonstratie of namen ons persbericht over. Hier een kort overzicht. Mis je een artikel of rapportage? Stuur ons een berichtje met de link!
‘Geef haat geen macht – honderden demonstranten in Amsterdam tegen uitroepen asielcrisis (Het Parool)
‘Protest in binnenstad tegen uitroepen asielcrisis’ (AT5)
‘Amsterdam – demonstratie tegen het PVV-kabinet’ (Boeddhistisch Dagblad)
‘Honderden demonstranten in Amsterdam tegen uitroepen asielcrisis’ (AD, fotoverslag)
‘Demonstratie in Amsterdam na uitroepen asielcrisis’ (Nederlands Dagblad)
Video-verslagen
‘Geef haat geen macht – demonstratie tegen het PVV-kabinet (Platform Stop Racisme & Fascisme)
‘Rhythms of Resistance – geef haat geen macht’ (Obed Brinkman)